PİRAYE...

Dün gece ağlaya ağlaya bitirdim bu kitabı. Özellikle son 100 sayfasını soluksuz okudum diyebilirim. Özlem ablam (görümcem) tavsiye etmişti. Okuduğum en güzel kitaplardan biriydi. O kadar güzel bir anlatımı var ki Canan Tan'ın. Romanın içinde hissettiriyor insanı, hatta Piraye'nin ta kendisi oluveriyorsunuz okurken, sanırım o yüzden çok etkilendim ve son sayfaları gözyaşları içinde okudum. Kitabın açıklaması şöyle:

Roman, genç bir kızın aile, okul, aşk ve evlilik yaşantısına odaklanan ilginç bir biyografi özelliğine sahip; yazar, yarattığı kadın kahramanın yaşantısına bir ’kadın duyarlılığı’ ile yaklaşıyor. Romanın ilk sayfalarında idealleri olan genç bir kız olarak tanıştığımız Piraye, sayfalar ilerledikçe ilişkilerin farklı boyutlarını yaşayacak, aşk duygusunun karşılığını kendi hayatına yerleştirmeye çalışacaktır.
"Piraye" romanını bir ’dram’ haline getiren ise genç kızın evlilik ve evlilik sonrası yaşantısı olacaktır; Piraye, üniversite öğreniminin hemen ardından Diyarbakır’a gelin gidecektir.

"Piraye"yi yakın çevrenizde aramayın sakın," diyor Canan Tan. "Hem onun, hem de romandaki diğer karakterlerin hayal ürünü olduklarını belirtmeme, bilmem gerek var mı? Ama uzak şehirdeki şarkının nihavent olduğunu söyleyen Nazım Hikmet ve "Gözlerin hani?" diye soran Ahmed Arif gerçek."Roman, yazarın kendi hayatından da belli belirsiz izler taşıyor okuruna.

Mutlaka okuyun... _Saniye_